Το λιοντάρι που νόμιζε ότι ήταν πρόβατο

Μια λέαινα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, κυνηγούσε πηδώντας από τον ένα λόφο στον άλλο, και ακριβώς στη μέση γέννησε ένα μικρό. Το μικρό κύλισε κι έπεσε στο μονοπάτι, την ώρα περνούσε ένα μεγάλο κοπάδι από πρόβατα, και αναμείχθηκε μαζί τους.

Σ αυτό το περιβάλλον άρχισε να μεγαλώνει, ταυτισμένο νοητικά με την ύπαρξη του πρόβατου.

Δεν είχε ιδέα, ούτε καν στα όνειρά του, ότι είναι λιοντάρι.

Πώς μπορούσε να έχει; Παντού τριγύρω του υπήρχαν πρόβατα και μόνο πρόβατα.

Δεν είχε βρυχηθεί ποτέ σαν λιοντάρι τα πρόβατα δεν βρυχώνται.

Δεν είχε βρεθεί ποτέ μόνο του σαν λιοντάρι τα πρόβατα δεν μένουν ποτέ μόνα. Βρίσκονται πάντοτε μέσα σε πλήθος. Το πλήθος είναι ζεστό, ασφαλές και σίγουρο. Αν δεις πρόβατα που περπατούν, περπατούν τόσο κοντά μεταξύ τους που σκοντάφτουν το ένα πάνω στο άλλο. Φοβούνται πάρα πολύ να μείνουν μόνα.

Έτσι έμαθε να συμπεριφέρεται και αυτό σαν πρόβατο. Είχε τον ίδιο φόβο προς όλα τα άλλα ζώα, τον ίδιο πράο τρόπο ζωής, ακριβώς όπως και τα άλλα πρόβατα, τρεφόταν με χορτάρι και παρά το γεγονός ότι είχε γεννηθεί λιοντάρι, είχε μάθει να βελάζει και δεν βρυχήθηκε ποτέ.

Κάποια μέρα όμως πέρασε ένα γέρικο λιοντάρι και το είδε να προεξέχει από το πλήθος των προβάτων. Δεν μπορούσε τα πιστέψει τα μάτια του! Δεν είχε ξαναδεί τέτοιο πράγμα ούτε και είχε ακούσει ποτέ στην ιστορία ολόκληρου του παρελθόντος ότι ένα λιοντάρι βρισκόταν μέσα σε ένα κοπάδι προβάτων, βόσκοντας στο χορτάρι.

Το έκπληκτο λιοντάρι ξέχασε ότι ήταν έτοιμο να πιάσει ένα πρόβατο για το πρόγευμά του. Ήταν τόσο παράξενο αυτό που ζούσε, που προσπάθησε να πιάσει το νεαρό λιοντάρι για να καταλάβει τι συμβαίνει. Ήταν όμως γέρος και το νεαρό λιοντάρι του ξέφυγε βελάζοντας πανικόβλητο.

Τελικά όμως το κατάφερε, και εκείνο έκλαιγε και τον εκλιπαρούσε. “Σε παρακαλώ μη με φας, λυπήσου ένα φτωχό πρόβατο”. Το γέρικο λιοντάρι είπε αγριεμένο. «Σταμάτα επιτέλους να βελάζεις κι έλα μαζί μου”. Εκεί κοντά υπήρχε μια μικρή λίμνη. Το νεαρό λιοντάρι υπάκουσε απρόθυμα. Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει ενάντια σε ένα λιοντάρι, ένα απλό προβατάκι; Έτσι κι αρνιόταν θα το σκότωνε. Γι αυτό με βαριά καρδιά τον ακολούθησε.

Η λίμνη ήταν σιωπηλή, χωρίς κυματισμούς, σχεδόν σαν καθρέφτης. Τότε το γέρικο λιοντάρι είπε στο νεαρό. “Κοίτα το είδωλό σου στο νερό και σύγκρινε. Κοίτα το πρόσωπό μου και κοίτα το πρόσωπό σου. Κοίτα το σώμα μου και κοίτα το δικό σου σώμα”.

Όταν το μικρό λιοντάρι είδε την πραγματικότητα, ξεφώνισε από χαρά: «Είμαι σαν κι εσένα, όχι σαν κι αυτούς! Σ ευχαριστώ, σ ευχαριστώ, σ ευχαριστώ  πάρα πολύ!»

Και το γέρικο λιοντάρι απάντησε: «Γιατί μ ευχαριστείς; Δεν έκανα τίποτα. Απλά σου έδειξα ποιος ήδη είσαι. Δεν δημιούργησα κάτι καινούργιο, δεν πήρα ένα πρόβατο και το μεταμόρφωσα σε λιοντάρι, πήρα ένα λιοντάρι και του έδειξα πως είναι λιοντάρι και όχι πρόβατο.

 

Έτσι για να μη ξεχνιόμαστε.

Χρόνια πολλά!