24.5.19

Τσιγγάνος = Ελευθερία


Συνήθως μετά το μεσημεριανό φαγητό κοιμάμαι καμιά ωρίτσα, για να χαλαρώσω και να ξεκουραστώ, πριν ξαναπάω το απόγευμα στη δουλειά.
Το πρόβλημα είναι πως έτσι και με πάρει λίγο παραπάνω ο ύπνος, ειδικά το χειμώνα κουκουλωμένο με την κουβέρτα, χρειάζομαι κάμποση ώρα για να συνέλθω και να επιστρέψω στην πραγματικότητα. Αισθάνομαι ζαλάδες, ιλίγγους, ταχυπαλμίες, και μια ανασφάλεια να κάνει σούζες ανάμεσα στα όρια του πανικού και της υστερίας.
Πιθανόν να φταίνε τα όνειρα που πέφτουν καταιγιστικά αυτή την περίεργη ώρα του παραπανίσιου ύπνου, ανοίγοντας τρύπες στο χιλιομπαλωμένο υποσυνείδητό μου, ξεχειλίζοντάς το κουραστικές μονότονες επαναλήψεις: Φράσεις δίχως νόημα, εικόνες κάποιου γνωστού ή άγνωστου προσώπου, το ρεφρέν από ένα τραγούδι που ποτέ δεν με ενδιέφερε κι άλλα πολλά που μπορεί να ταλαιπωρούν τον εγκέφαλό μου, σαν πεισματάρικα παιδιά με ροκάνες.
Έτσι προχθές το απόγευμα ξύπνησα πιο αργά, με κάποιες λέξεις μπλεγμένες σα στιχάκι να περιστρέφονται επίμονα στα κλειστά ακόμα μάτια μου, σαν κάποιο σπουδαίο κώδικα που έπρεπε να αποστηθίσω.
Μάταια προσπάθησα να τις συγκρατήσω. Όσο συνερχόμουν από τον λήθαργο, οι λέξεις έσκαγαν σαν σαπουνόφουσκες η μία μετά την άλλη, το νόημά τους ξεθώριαζε μέχρι που χάθηκε κι αυτό, αφήνοντας μόνο δύο λέξεις πίσω τους σαν ενθύμιο, ή σαν προειδοποίηση.
Τσιγγάνος, Ελευθερία. Τι μπορεί να σημαίνουν αυτές οι άσχετες μεταξύ τους λέξεις; Πώς να καταλάβω ένα σβησμένο στη μνήμη μου πάζλ από δύο κομμάτια του που διασώθηκαν; Ίσως ποτέ να μην έβρισκα απάντηση, αν δεν είχα την τύχη να πέσω στα καλά καθούμενα σε μια ειδικό, που θα μου εξηγούσε τα πάντα!
Τυχαία τη συνάντησα στα Lidl, μπροστά στην τελευταία ηλεκτρική οδοντόβουρτσα που είχαν σε προσφορά. Μου την άρπαξε καθώς άπλωνα το χέρι, και μ άφησε να στέκω σύξυλος σε στάση Ηνίοχου.
Με κοίταξε απολογητικά, σαν να αισθανόταν τύψεις. Δεν ήταν κι άσχημη.
- Σου ζητώ συγνώμη, αλλά την είχα βάλει στο μάτι από καιρό..
Σκέφτηκα να της την αρπάξω με τη σειρά μου και να της τη βάλω στο μάτι, έτσι για να μάθει. Αλλά είπαμε. Δεν ήταν κι άσχημη.
- Αν δε μου κρατάς κακία, συνέχισε ανάλαφρα, κερνάω ένα καφέ μετά τα ψώνια!
Έκανα πως το σκέφτομαι για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου για να δείξω πως ελέγχω την κατάσταση και συμφώνησα συγκρατημένα.
- Οκ τα λέμε όταν τελειώσουμε στην έξοδο. Μάζεψε μόνο το χέρι σου από το ράφι, μην πάθει αγκύλωση τόση ώρα!
Δεν σκόπευα να ψωνίσω κάτι, μόνο για την οδοντόβουρτσα είχα ξεροσταλιάσει απ’ το πρωί, γι αυτό βγήκα με τρόπο χωρίς να με δει και την περίμενα ξεφυλλίζοντας αδιάφορα τις προσφορές της επόμενης βδομάδας.
- Πως σε λένε; Με ρώτησε μόλις παραγγείλαμε δύο φραπέδες, στην καφετέρια λίγο πιο κάτω.
- Στέλιο. Εσένα;
- Αιμιλία. Με τι ασχολείσαι Στέλιο;
- Βασικά με τίποτα. Εσύ Αιμιλία;
- Είμαι Διδάκτωρ Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ψυχολογία, στο πανεπιστήμιο London School of Economics and Political Science (LSΕ) στη Μεγάλη Βρετανία. Είμαι Πιστοποιημένη Ψυχολόγος στην Ελλάδα με Μεταπτυχιακή εκπαίδευση στην Κλινική Ψυχολογία, στην Υπαρξιακή-Ανθρωπιστική Ψυχοθεραπεία και στη Γνωσιακή Συμπεριφορική στο Ε.Κ.Π Αθηνών, μέλος της Αγγλικής Ψυχολογικής Εταιρείας, της Αμερικανικής Εταιρείας Ομαδικής Ψυχοθεραπείας και της Ομάδας Εκπαιδευτών στον Τομέα της έρευνας του Ανοικτού Ψυχοθεραπευτικού Κέντρου, εδώ στην Ελλάδα, μου απάντησε τελειώνοντας τον φραπέ μου.
- Ρε συ Αιμιλία, τι μπορεί να σημαίνει Τσιγγάνος – Ελευθερία, τη ρώτησα με επιφύλαξη και της διηγήθηκα το όνειρο. Κάτι θα ήξερε παραπάνω.
- Έχεις καμιά σχέση με τσιγγάνους; Με ρώτησε μετά από σύντομη σκέψη.
- Καμία.
- Με καμία Ελευθερία;
- Καμία.
- Είσαι γκέι;
- Από πού βγαίνει αυτό;
- Κοίτα, οι λέξεις Τσιγγάνος – Ελευθερία που τόσο έντονα σε απασχολούν, φανερώνουν μία καταπιεσμένη ομοφυλοφιλία, που τα κοινωνικά ταμπού κρατούν φυλακισμένη στο υποσυνείδητό σου. Αυτές οι δύο λέξεις κλειδιά που κατάφεραν να δραπετεύσουν και να απελευθερωθούν, είναι αρκετές για να μαρτυρήσουν στον ειδικό ερευνητή το δράμα σου.
- Ποιο δράμα μου; Σου μοιάζω για γκέι;
- Κοίτα, υποσυνείδητα οι λέξεις τσιγγάνος και ελευθερία είναι συνώνυμες. Εκτός αν στην περίπτωσή σου, ελευθερία δεν εννοείς τη γνωστή έννοια, αλλά το γυναικείο όνομα. Τότε τα πράγματα περιπλέκονται.
- Σου είπα, δεν είμαι γκέι!
- Τι κρύβεις μέσα σου λοιπόν; Τον Λευτέρη; Ένα ομοφυλόφιλο τσιγγάνο που τον φωνάζουν κοροϊδευτικά Ελευθερία; Την Ελευθερία; Μία λεσβία τσιγγάνα, που τη φωνάζουν τσιγγάνο; Τι συμπεραίνεις απ αυτή την αμφίδρομη σχέση των δύο λέξεων που σε βασανίζουν; Φυσικά υπάρχει και μια τρίτη που κρατάς εφτασφράγιστη μέσα στη ψυχή σου και συνδέει αυτές τις δύο. Τη λέξη ομοφυλοφιλία!
Με το ζόρι συγκρατήθηκα να μη της πω καμιά βαριά κουβέντα, πριν σηκωθώ να φύγω.
- Τι λες μωρή μαλακισμένη, αρκέστηκα στα τυπικά, που ήρθαμε να σε πηδήξουμε και μας έβγαλες και πούστηδες από πάνω, γαμώ τα πτυχία σου, και τους Τσιγγάνους σου και τα Lidl σου και την οδοντόβουρτσά σου γαμώ!

4 comments:

  1. Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα Στέλιο! τι μπορείς να πάθεις! Πρόσεξε όμως γιατί πίσω από τις πιο σκληρές και απόλυτες τοποθετήσεις έρχονται ...οδυνηρές αποκαλύψεις και κρυμμένα ένστικτα! χαχαχαχαχαχαχ.
    Μια ματιά στο "American beauty" έχει να πει όσα δεν μπορείς να φανταστείς.
    Χαχαχαχαχαχαχα ρε τι παθαίνει κανείς για μια οδοντόβουρτσα.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Γεια σου Γιάννη!
      Με συγχωρείς που άργησα να σου απαντήσω, ανώτερες δυνάμεις με τροχοπέδησαν.
      Να εισαι καλά, και καλά μπάνια!

      Delete
  2. Γέλασα πολύ! Και στο δια ταύτα, πάει και η οδοντόβουρτσα! Καλημερούδια 🌸 Petra

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλημέρα!
      Δε βαριέσαι, και οι παραδοσιακές μια χαρά τη δουλειά τους κάνουν!
      Σ ευχαριστώ για το σχόλιο!

      Delete

Η γνώμη σας μετράει...